- сарфӣ
- [صرفي]збш. морфологӣ
Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.
Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.
сарф — I [صرف] а. збш. морфология II [صرف] а. харҷ. хароҷот; сарф кардан харҷ кардан, истифода бурдан; сарф шудан харҷ шудан; сарфи назар аз чизе аз чизе чашм пӯшида…, чизеро ба эътибор нагирифта…; сарфи назар (кардан) аз чизе чашм пӯшидан аз чизе; ба… … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
ИРЭ РАН СарФ — Саратовский филиал Института радиотехники и электроники РАН г. Саратов, образование и наука, связь, техн … Словарь сокращений и аббревиатур
масраф — (масриф) [مصرف] а 1. он чи сарфу харҷ мешавад; ҷои сарфу харҷ кардани чизе; ба масраф расондан чизеро ба ҷои даркориаш харҷ кардан 2. сарф, истифода, бакорбарӣ; масраф кардан сарф кардан, харҷ кардан; истифода бурдани чизе барои коре; масраф… … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
хароҷот — [خراجات] 1. ҷ. харҷ 2. харҷ, сарф, баромад; муқоб. дахл, даромад; хароҷот кардан сарф кардан, харҷ кардан, маблағеро сарф намудан … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
харҷ — [خرج] сарф, хароҷот; харҷ кардан сарф намудан; ба харҷ додан сарф кардан … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
Хауза — традиционная шиитская исламская академия, духовная семинария, в которой изучаются исламские дисциплины: фикх джафаритского мазхаба, тафсир и другие коранические науки, логика (мантик), история ислама, наука о хадисах (илм аль хадис), наука о… … Википедия
бод — I [باد] 1. ҷараёни уфуқии ҳаво, вазиши ҳаво, шамол; яке аз чаҳор унсури ташкилдиҳандаи ҷаҳони ҳастӣ (об, оташ, хок, бод); боди афғонӣ шамоли сахту гарми ҷанубӣ, ки аз тарафи Афғонистон бо чанги регомез мевазад, тафбод; боди мувофиқ // боди мурод… … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
дарбохтан — [درباختن] 1. бозӣ кардан, бозидан 2. бохтан, бой додан 3. маҷ. сарф кардан, харҷ кардан; умр дарбохтан умр сарф кардан; беҳуда умр гузаронидан … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
исроф — [اسراف] а. зиёда аз ҳоҷат харҷ кардан, харҷи зиёда аз ҳадду андоза, беҳуда ва барзиёд сарф кардани чизе, зиёдравӣ дар харҷ; исроф кардан беҷо ва зиёда сарфу харҷ кардани чизе; исроф шудан беҳуда ва аз ҳад зиёд сарф шудан … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
морфология — [مارفالاگيه] ю 1. биол. дар таркиби номи баъзе илмҳо ба маънои шакл ва сохт меояд рехтшиносӣ: морфологияи одам, морфологияи растаниҳо, морфо логияи ҳайвонот 2. збш. соҳаи грамматика, ки тарзи сохта шудан ва шаклҳои ифодакунандаи маънои калимаҳоро … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ